Pora chyba już skończyć z biernością w sprawie szkód wyrządzanych przez lisy. Urzędy gmin i powiaty milczą. Radni o nic nie pytają, sołtysi nie są zainteresowani, a wójt problemu nie widzi. Przepisy na temat szkód łowickich są tak ograniczone, jak ich uchwałodawcy. Najlepszym sposobem jest chowanie głowy w piasek. Populacja tego gatunku jest dzisiaj kilkanaście razy większa, aniżeli wynika to z potrzeb ochronnych. Jedno co może napawać optymizmem to fakt, że lis jest na liście zwierząt łownych. Daje to pewne szanse na dochodzenie odszkodowania w przypadku poniesionych strat. Wyjdźmy więc z kręgu bezsilności i zacznijmy działać. Każdy, kto został dotknięty szkodą ze strony tych drapieżników, może zgłaszać na nasz adres mailowy swoje uczestnictwo w tej kampanii. Nie wykluczone, że sprawa znajdzie swój epilog w sądzie. Wprowadzony niedawno tryb pozwu zbiorowego może sprawę jedynie przechylić na stronę poszkodowanych. Poniżej kilka danych w tej sprawie.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA
z dnia 10 kwietnia 2001 r.
w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych oraz określenia okresów polowań na te zwierzęta.
[Dz. U. z dnia 12 maja 2001 r. Nr 43 poz.488]
§ 1. Ustala się następującą listę gatunków zwierząt łownych:
zwierzyna drobna: a) lis (Vulpes vulpes),
Szkody łowieckieSzkoda w świetle przepisów prawa cywilnego stanowi uszczerbek materialny, który następuje w majątku (mieniu) poszkodowanego wbrew jego woli
Wyrządzenie szkody powoduje obowiązek jej naprawienia (odszkodowanie) przez osobę odpowiedzialną za jej powstanie.
Odpowiedzialność za szkody łowieckie
Ustawa z 13 października 1995r. Prawo łowieckie ustanawia przepisy dotyczące m.in. wynagradzania szkód wyrządzonych przez zwierzynę.
Prawo łowieckie wyróżnia trzy rodzaje szkód:
1) Przy wykonywaniu polowania
2) W uprawach i plonach rolnych wyrządzanych przez dziki, łosie, daniele, jelenie i sarny
3) Wyrządzane przez zwierzęta objęte całoroczną ochroną
W dwóch pierwszych przypadkach przy uwzględnieniu zasad określonych w art. 47 i 49 prawa łowieckiego za powstałe szkody odpowiadają dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich.
Natomiast za szkody o których mowa w trzecim przypadku odpowiada Skarb Państwa.
Jeżeli szkody wyrządzane są na obszarach obwodów łowieckich leśnych, to odszkodowanie w imieniu Skarbu Państwa wypłacają Lasy Państwowe ze środków budżetu państwa.
Gdy na obszarach obwodów łowieckich polnych i na terenach nie wchodzących w skład obwodów łowieckich powstaną szkody łowieckie, to odszkodowania wypłaca wojewoda.
Prawo łowieckie (art. 46), nakłada na dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego obowiązek wynagradzania szkód wyrządzanych w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny oraz za szkody powstałe w wyniku polowania.
Art. 47 ustawy Prawo łowieckie stanowi, że właściciele lub posiadacze gruntów rolnych i leśnych powinni zgodnie z potrzebami współdziałać z dzierżawcami i zarządcami obwodów łowieckich w zabezpieczaniu gruntów przed szkodami w uprawach i plonach rolnych oraz przy wykonywaniu polowania.
Art. 47 ust 1 nakłada na posiadaczy gruntów rolnych i leśnych obowiązek współdziałania z dzierżawcami i zarządcami obwodów w ochranianiu gruntów przed szkodami od zwierzyny. Ustawowy obowiązek współdziałania polega na wyborze form i metod oraz środków technicznych, które w sposób skuteczny będą powodowały ograniczenie szkód łowieckich.
Art. 47 ust 2 wskazuje iż w przypadku zaistnienia sporu o wysokość wynagrodzenia za powstałą szkodę, strony mogą zwrócić się do właściwego ze względu na miejsce powstałej szkody samorządu terytorialnego w celu mediacji lub polubownego rozstrzygnięcia sporu.
W przypadku braku porozumienia strony dochodzą swych roszczeń przed sądem
Odszkodowania od Skarbu Państwa
Art. 50 ust 1 i 2 prawa łowieckiego stanowi, że skarb państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzęta objęte całoroczną ochroną. (np. żubry, niedźwiedzie, wilki) Za szkody te wyrządzone w obwodach łowieckich leśnych odszkodowania wypłaca PGL lasy Państwowe ze środków budżetu państwa.
Odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkody wyrządzone ludziom przez zwierzęta dziko żyjące może się opierać tylko na zasadach ogólnych, nie uzasadniają jej bowiem przepisy prawa łowieckiego.
Źródło: http://jsforest.w.interia.pl/Lowiectwo.htm