Kategoria: Latest

Słowacja, jako członek strefy euro nie za bardzo ma ochotę wspierać bankrutujący system finansowy Grecji. Nasi południowi sąsiedzi zaledwie załapali się do “elitarnej” grupy członkowskiej EU, a już z tego powodu wymaga się od nich solidarności, pociągającej za sobą drenaż i tak ubogiego budżetu. Rekiny tej grupy, czyli Niemcy i Francja bez większego trudu dorzuciły swoje wsparcie dla gospodarki greckiej. Nie ma wątpliwości, że to zadłużenie Greków jest w większości wirtualne, zbudowane głownie na oprocentowaniu kredytów przez banki niemieckie. Wszechobecna lichwa dominuje w stosunkach pomiędzy krajami starej EWG i nowej unii. Pozycja dominacji nad biedniejszymi to nie tylko oprocentowanie kredytów, ale również polityka gospodarcza i społeczna, która prowadzi do stworzenia rynków zbytu u biedniejszych członków, stowarzyszonych teraz pod parasolem traktatu lizbońskiego. Na gruncie zatwierdzonych przepisów upycha się u nas siłownie wiatrowe, technologie zagospodarowania odpadów, produkty motoryzacyjne, telekomunikacyjne i przemysłu chemicznego. Kasę w unii wydaje się szybko i to grubym strumieniem. Dla przykładu kilkudniowe spotkanie przywódców państw w Pradze pociągnęło wydatek ponad dwóch milionów euro. Przekupując środowiska polityczne i naukowe próbuje się nam ostatnio wepchnąć elektrownie atomowe. Tymczasem przez dziesiątki lat kraje, gdzie one funkcjonują nie potrafiły w sposób docelowy zagospodarować odpadów nuklearnych i upychają je po całej Europie w różnych zakamarkach, przepłacając pieniądze, których Polski nigdy nie będzie stać wyłożyć.

W szkołach średnich rozpoczęły się egzaminy maturalne 2010. Młodzież w tym roku ma wprowadzoną matematykę do przedmiotów, które trzeba obowiązkowo zdawać. Przez ponad 25 lat królowa nauk nie była obowiązkowa na egzaminach maturalnych. Stres związany z maturami przeżywają nie tylko zdający maturę, ale również nauczyciele, którzy młodzież do matury przygotowują. Jest to dla nich egzamin z tego, jak potrafią do matury przygotować. Szkołom zależy na dobrych wynikach, gdyż to rzutuje w przyszłości na nabór młodych absolwentów do grona uczniów. Zestresowani są więc wszyscy. Przyglądają się temu wszystkiemu eksperymentatorzy z Ministerstwa Oświaty, którzy wprowadzają co rusz nowe zasady nauczania i egzaminowania. Cóż z tego, skoro wszystko prowadzi do zubożenia wiedzy i obniżenia poziomu polskiej nauki. Takie programy wprowadza się już od klas zerowych.

Jak zauważymy charakterystyczną bordową vectrę w lusterku z włączonymi światłami i mruczącym sygnałem właściwie nie mamy większych szans na wywinięcie się od mandatu. Patrole policji drogowej z reguły zatrzymują “ofiarę”, jeżeli wykroczenie jest poważne i udokumentowane na video rejestratorze. Później jest tylko zjazd w bezpieczne miejsce i po kilkunastu minutach jesteśmy lżejsi o kilka stów, a na koncie punktów karnych mamy dorobek wynikający z taryfikatora. Bardzo popularna trasa na odławianie klientów znajduje się pomiędzy Nowosielcami i Zarszynem. Metoda siadania na ogon znana jest miejscowym kierowcom. Powroty z majowego weekendu to żniwa dla drogówki. Ci, co przemknęli tym razem mają szczęście. Następnym razem może nam się nie udać.

W październiku 1788 roku zawiązała się konfederacja sejmowa pod laską Stanisława Małachowskiego. W sejmie panował nastrój gotowości do reform, ale stosunek sił nie od razu ukształtował się na korzyść reformatorów. W pierwszym okresie sejmu można rozróżnić trzy obozy. W stronnictwie hetmańskim (konserwatywnym) znajdowali się m.in. Seweryn Rzewuski i Szczęsny Potocki, którzy byli przeciwni reformom oraz domagali się utrzymania zasad „złotej wolności” szlacheckiej, liberum veto i wolnej elekcji. W drugim ugrupowaniu (królewskim), Stanisław August Poniatowski i marszałek sejmu Stanisław Małachowski dążyli do przeprowadzenia reform w państwie oraz chcieli wzmocnienia władzy królewskiej i powiększenia armii. Podobnie do takich reform dążyli Hugo Kołłątaj, Stanisław Staszic, Adam Czartoryski, Ignacy Potocki i Józef Wybicki, którzy należeli do obozu patriotycznego. Ich program działania opierał się

Można narzekać na stan dróg w Sanoku, których nawierzchnie po okresie zimowym są upstrzone dziurami dość gęsto. Ale jeżdżąc po Krośnie nietrudno stwierdzić, że tam jest jeszcze gorzej. Dawna stolica województwa ma drogi znacznie gorsze. Tam dopiero jest okazja podniszczyć podwozie w samochodzie. Samorządowcy rozkładają bezradnie ręce, twierdząc, że kasa poszła na odśnieżanie i brakuje na łatanie dziur. Jeżeli ktoś jest prawnikiem po aplikacjach może sprawę wygrać, podobnie jak jeden z adwokatów ze Śląska, który odmówił pełnej zapłaty za przejazd zdezelowaną autostradą A-4 na odcinku Kraków- Balice. Zwykły śmiertelnik może co najwyżej popsioczyć i dalej rozbijać amortyzatory, wahacze i resory.

Teren po rozebranej 54 lata temu cerkwi staraniem sołtysa Pana Jana Stokłosy odzyskuje nieco cywilizowanego wyglądu. Wykarczowano krzaki i uprzątnięto tam częściowo śmieci. Odsłonięto kilka nagrobków schowanych w trawie. Resztki napisów nie pozostawiają wątpliwości, że ich wiek datuje się co najmniej na kilkadziesiąt lat. Są też i takie, które sięgają początków poprzedniego stulecia. Na tym skrawku ziemi kryje się niemały kawałek historii naszej wsi.