MITY W MEDIACH

Nowy mit określa się jako pogląd, który nieistniejącym wydarzeniom i zjawiskom nadaje pozory niewzruszonej prawdy. Jak widać, główną funkcją mitu jest pozorowanie prawdy, które z kolei w stopniu decydującym rozstrzyga o tym, że jego wykrycie staje się bardzo trudne. Człowiek, do którego dociera obiegowa postać mitu, niczego nie podejrzewa i przyjmuje wszystko za dobrą monetę. Najmocniejszą stroną mitu staje się gwarancja jego wiarygodności, która budowana jest na rozwiniętej (pozorowanej) naturalności mitu oraz na emocjach. Z funkcjonowania mitu wynika, że wprawdzie w jego odbiór zaangażowany jest przede wszystkim intelekt człowieka, to jednak jego treść (przesłanie) wywiera wpływ także na sferę emocji6. Dlatego formuła mitu zawiera zawsze jakieś odniesienie do spraw, idei, haseł, wartości, które są bardzo bliskie adresatom mitu. Ma on przeto budzić w nich albo określony lęk, uprzedzenie czy nienawiść, albo satysfakcję, spokój i poczucie bezpieczeństwa. Dlatego duży ładunek naturalności zawarty w micie jest niezawodną gwarancją jego skutecznego oddziaływania i ekspansji. Jakakolwiek wątpliwość wobec wiarygodności mitu prowadzi do jego samounicestwienia.
Ksiądz biskup Adam Lepa – cały artykuł czytaj tutaj