Wychowanie dzieci jest wydatkiem w budżecie rodzinnym obliczanym na około 20-25 lat. Są to wydatki nie małe, gdyż potrzeby dziecka to nie tylko wyżywienie i ubranie, ale wyprawki szkolne, potrzeby kulturalne, dostęp do mediów, drobne kieszonkowe, koszty leczenia, ubezpieczeń itd. W Polsce nie jest łatwo powiązać koniec z końcem, jeżeli posiada się rodzinę z kilkorgiem dzieci. W sytuacji, gdy nie jest łatwo o pracę, albo dochody z pracy już zdobytej są bardzo skromne utrzymanie rodziny pochłania większość zarobionych środków. Prawda jest taka, że normalna rodzina zdana jest na własne siły i państwo niewiele się interesuje sytuacją materialną takich rodzin. Zasiłek rodzinny na dziecko wynosi 48 zł w wieku do 5 lat, powyżej 64 zł i 68 zł na dziecko powyżej 18 roku życia. Co można kupić za te pieniądze to każdy z pewnością zdaje sobie sprawę. Aby zasiłek na dziecko zdobyć trzeba być niezamożnym, gdyż dochód na członka rodziny nie może przekroczyć 504 zł. Jednym słowem nie istnieje u nas coś takiego jak polityka prorodzinna. W innych krajach niekoniecznie zamożniejszych pomoc państwa jest o wiele bardziej widoczna. U nas zabrakłoby pieniędzy na armię walcząca w Iraku i Afganistanie, na dofinansowanie partii politycznych, emerytury dla oprawców i zdrajców przebywających za granicą, uposażenie parlamentarzystów oraz wiele innych “palących” potrzeb rządu. Uchwalone przepisy są bardziej łaskawe dla rodzin zastępczych i rodzinnych domów dziecka. Te placówki mają ustawowo zagwarantowane środki na utrzymanie wychowanków oraz placówek. W rozporządzeniu na ten temat określono kwoty ryczałtowe należne na podopiecznych i utrzymanie domu. Nie są to kwoty małe w porównaniu ze średnimi dochodami rodzin ubogich. W społeczeństwie krąży opinia, że niektóre rodzinne domy dziecka powstały dla interesu, gdyż nad nimi roztoczona jest opieka państwa. W ten interes wprzęgnięto nasze sądy i urzędy kuratorskie, które polują na wychowanków. Często się słyszy o zabraniu rodzicom dzieci z błahych powodów, po donosach i byle jak sporządzonych opiniach. Taki system przypomina systemy reżimowe i totalitarne, gdzie władza decyduje za obywatela i nie robi nic dla zapewnienia godziwego życia rodzinom. Zainteresowanym polecam kilka zapisów rozporządzenia określającego zakres potrzeb do sfinansowania w rodzinie zastępczej. Dla lubiących matematykę podaję kwotę bazową, jaką sobie muszą podstawić, aby wyliczyć dopłaty dla tych placówek. Kwota ta wynosi obecnie 1647 złotych. Treść paragrafów poniżej:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) zryczałtowaną kwotę na utrzymanie dziecka, zwaną dalej “zryczałtowaną kwotą”;
2) stawki na bieżące funkcjonowanie placówki rodzinnej:
a) miesięczne:
– na utrzymanie lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, w którym
mieści się placówka rodzinna,
– na usługi telekomunikacyjne,
b) roczne:
– na bieżące naprawy, remonty oraz wyposażenie placówki w niezbędny sprzęt,
o którym mowa w przepisach o placówkach opiekuńczo-wychowawczych, dla
umieszczonych w niej dzieci,
– na świadczenia zdrowotne nieobjęte ubezpieczeniem w Narodowym Funduszu
Zdrowia,
– na wyrównywanie opóźnień w nauce.
§ 2. 1. Zryczałtowana kwota wynosi miesięcznie nie mniej niż 34 % podstawy,
o której mowa w art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
zwanej dalej “podstawą”.
2. Zryczałtowaną kwotę przeznacza się na:
1) wyżywienie dostosowane do potrzeb rozwojowych dziecka;
2) wyposażenie w:
a) odzież, obuwie, bieliznę i inne przedmioty osobistego użytku, stosownie do wieku
i indywidualnych potrzeb dziecka,
b) środki higieny osobistej;
3) podręczniki, pomoce i przybory szkolne;
4) koszty przejazdu do i z miejsca uzasadnionego pobytu poza placówką;
5) zajęcia kulturalne, rekreacyjne i sportowe;
6) zabawki odpowiednie do wieku rozwojowego dziecka;
7) miesięczną drobną kwotę do własnego dysponowania przez dziecko umieszczone
w placówce rodzinnej, w wysokości określonej przez przepisy o placówkach
opiekuńczo-wychowawczych;
8) opłatę za pobyt w bursie lub internacie, jeżeli dziecko uczy się poza miejscowością,
w której mieści się placówka.
2/2
§ 3. 1. Stawkę na utrzymanie lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym ustala
się w wysokości kwoty odpowiadającej wydatkom ponoszonym na czynsz, opłaty za
energię elektryczną i cieplną, wodę, gaz, odbiór nieczystości stałych i płynnych, windę,
antenę zbiorczą, abonament telewizyjny i radiowy, wydatki związane z kosztami
eksploatacji i remontów, zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną,
z uwzględnieniem podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów,
podzielonej przez liczbę osób zamieszkujących w tym lokalu i pomnożonej przez liczbę
dzieci umieszczonych w placówce rodzinnej oraz prowadzącego placówkę.
2. Stawkę na utrzymanie domu jednorodzinnego ustala się w wysokości kwoty
odpowiadającej wydatkom ponoszonym na opłaty za energię cieplną i elektryczną,
wodę, gaz, odbiór nieczystości stałych i płynnych, abonament telewizyjny i radiowy,
ryczałt na zakup opału, wydatki związane z kosztami eksploatacji i remontów,
z uwzględnieniem podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów,
podzielonej przez liczbę osób zamieszkujących w domu jednorodzinnym i pomnożonej
przez liczbę dzieci umieszczonych w placówce rodzinnej oraz prowadzącego placówkę.
§ 4. Stawkę na usługi telekomunikacyjne ustala się w wysokości ponoszonych
wydatków na abonament i limit miesięcznych połączeń telefonicznych w ruchu
automatycznym. Wysokość limitu połączeń telefonicznych w ruchu automatycznym
ustala starosta w porozumieniu z dyrektorem placówki rodzinnej, nie więcej jednak niż w
kwocie odpowiadającej 21 % podstawy.
§ 5. 1. Stawkę na bieżące naprawy i remonty ustala się w wysokości kwoty
odpowiadającej ponoszonym wydatkom, podzielonej przez liczbę osób zamieszkujących
w lokalu mieszkalnym lub domu jednorodzinnym i pomnożonej przez liczbę dzieci
umieszczonych w placówce rodzinnej, nie więcej jednak niż 96 % podstawy na dziecko.
2. Stawkę na wyposażenie placówki rodzinnej w sprzęt niezbędny dla
umieszczonych w niej dzieci ustala się w wysokości kwoty poniesionych wydatków, nie
więcej jednak niż 177 % podstawy, na dziecko, z uwzględnieniem standardu usług
świadczonych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, określonego w przepisach
o placówkach opiekuńczo-wychowawczych.
§ 6. Stawki na świadczenia zdrowotne nieobjęte ubezpieczeniem zdrowotnym na
zasadach określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych i na wyrównywanie opóźnień w nauce ustala się ze starostą
w miarę wystąpienia potrzeb, w kwocie odpowiadającej wysokości poniesionych
wydatków, nie więcej jednak niż 163 % podstawy.