Najmniejsze sołectwo w gminie Zarszyn – Pastwiska jest niczym Betlejem w Judei, a to z powodu zbiegu wydarzeń historycznych, jakie dotyczą tej małej i malowniczej wioski. Jak żadna inna miejscowość naszej gminy, tylko Pastwiska są związane z postacią Papieża Jana Pawła II, który w tej miejscowości przebywał za swoich młodych lat. Wanda Półtawska związana z osobą papieża bywała częstym gościem Państwa Kosiarskich, którzy osobiście znali Karola Wojtyłę. W miejscowym kościele są pamiątki przekazane przez osoby związane z papieżem tysiąclecia. Cóż z tego, że mamy tak niedaleko te piękne historyczne zakątki, kiedy są one zupełnie zapomniane przez naszych włodarzy. Droga do kościoła, który mógłby być atrakcją turystyczną na miarę regionu jest w opłakanym stanie. Koleiny i kałuże nie pozwalają nie tylko spokojnie przejść, ale i przejechać samochodem. To wstyd, że na jakieś wydumane w Brukseli programy robi się bzdurne przedsięwzięcia, a nie ma środków na stworzenie prawdziwej perełki polskiej historii. Gdzie lokalny patriotyzm i prawdziwe intencje stworzenia z naszej gminy regionu atrakcyjnego turystycznie i zadbanego gospodarczo.

Licząca już prawie 50 lat szkoła podstawowa w Nowosielcach doczekała się w ubiegłym roku poważniejszych prac zabezpieczających przed zawilgoceniem ścian piwnic i parteru. Budowana na przełomie lat 50 i 60 ubiegłego wieku w przeważającej części środkami społecznymi nie została należycie zabezpieczona przed wilgocią. W tamtych czasach nie było zresztą na tyle trwałych  materiałów izolacyjnych, które mogłyby skutecznie zabezpieczyć budynek na kilkadziesiąt lat. Wykonane w ubiegłym roku prace odwadniające oraz założenie izolacji ścian fundamentowych pozwoliło “odetchnąć” konstrukcji budynku. Podziękowanie za wykonanie tych prac przekazała na ostatnim zebraniu wiejskim Wójtowi i Kierownikowi referatu inwestycji dyrektor szkoły Pani Maria Bieleń.

Amnezja czy niemoc wszystkich po kolei powoduje zamieszanie wokół prawidłowego oznakowania granicy Nowosielec od strony Długiego. Większość zainteresowanych wskazuje granicę dużo dalej niż jest to obecnie oznakowane tablicą z nazwą miejscowości przy drodze krajowej nr 28. Odległość od faktycznej linii rozgraniczającej te miejscowości może się różnić o około 300 metrów. Temat poruszany był już na naszym portalu, ale nie znalazł szczęśliwego zakończenia. Około rok temu udało się skutecznie poprosić zarządce drogi w Lesku o wykonanie i ponowne umieszczenie tablicy z nazwą miejscowości. Niestety drogowcy wkopali ją grubo nie tam, gdzie powinna była stanąć. Temat nie jest beznadziejny. Będziemy się upominać.

Podróżni oczekujący w Nowosielcach na autobus PKS czasami spotykają się z sytuacją, gdy przejedzie autobus posiadający wolne miejsca i nie zatrzyma się na przystanku. Incydenty takie są udziałem kierowców krośnieńskiego oddziału PKS. Dziwne jest to zachowanie, zważając na fakt, że podstawą utrzymania tych firm są dochody ze sprzedaży biletów. PKS-y dofinansowuje też budżetu państwa, więc tym bardziej nie ma tu mowy o robieniu łaski. Nie wykluczone, że krośniacy robią na złość sanoczanom, a to za przyczyną tego, że jedni próbują samodzielnie dryfować na rynku usług transportowych, a ci drudzy poszukali zagranicznego partnera, jakim jest Veolia. Ale czemu na tym ma cierpieć niewinny pasażer?

Przeprowadzono kiedyś eksperyment, zadając pytanie ankietowanym osobom; czy uważa Pan/Pani, że przemysł truje bardziej środowisko niż jeżdżące samochody. Odpowiedzi wskazujących na przemysł, jako truciciela było ponad 68%. Kiedy zmieniono kolejność w pytaniu i sformułowani je: czy uważa Pan/Pani, że samochody trują bardziej aniżeli zakłady przemysłowe prawie 2/3 odpowiedzi wskazywało na przyczyny leżące po stronie motoryzacji. Bardzo zbliżony efekt uzyskuje się na zebraniach wiejskich, kiedy poddawana jest jakaś uchwała pod głosowanie. Większość zebranych na pytanie kto jest “za”, podnosi rękę, często nie wiedząc, za czym właściwie głosuje. Prowadzący zebranie jest w tym układzie przegłosować nawet najmniej ambitne oraz irracjonalne wnioski. Nie ma to nic wspólnego z demokracją i samorządnością. Ludzie nie analizują często danego zagadnienia, przyjmują w dobrej wierze sformułowane dużo wcześniej wnioski, jako słuszne i dobre dla ogółu społeczności. Swoista presja podczas głosowania, gdy sąsiad jest “za”, wywołuje pewną frustrację, która podpowiada, że trzeba również zagłosować tak samo, bo w przeciwnym razie będziemy się czuć napiętnowani. Inna sprawa, to “preparowanie” uchwał, które z reguły nie dopuszczają do głosu innych poglądów, a wszystko co następuje po “pierwszym głosowaniu” uważane jest za bezcelowe. Szkoła “czerwonych elit” powinna przejść do lamusa.