USTAWA ŚMIECIOWA
Ciekawe jest to, że w całej ustawie śmieciowej ani razu nie wymienia się słowa surowce wtórne. Segregacja odpadów nie jest niczym innym niż wydzieleniem z masy odpadów komunalnych właśnie surowców wtórnych. Rzecz w tym, że takim działaniem deprecjonuje się bardzo znane niegdyś pojęcie. Punkty skupu surowców wtórnych działały kiedyś powszechnie i były często źródłem skromnych dochodów dla zbieraczy złomu, butelek i makulatury. Jeżeli w kalkulacjach odbioru nie znajdzie się pozycja szacująca wartość odebranych i posegregowanych odpadów, mogących stanowić surowiec do dalszego przetworzenia, będzie to duże niedopatrzenie. Wmawianie społeczeństwu, że wartość wysegregowanych frakcji jest znikoma w porównaniu z kosztami ich usuwania to również nieporozumienie. W takiej sytuacji społeczeństwo powinno oczekiwać działań takich, jakie obowiązują w Niemczech, Francji lub Austrii. Tam za wyprodukowane opakowanie odpowiada jego wytwórca, a ludzie mogą oddawać opakowania w punktach obsługi,
gdzie zwraca im się pieniądze wydane wcześniej na zakup towaru i jego opakowania. Jak zaczniemy bulić za śmieciowe usługi, z czasem dojrzejemy do tworzenia lepszych, skuteczniejszych i mniej kosztownych dla społeczeństwa wzorców utrzymania czystości w gminach. Dzisiaj stworzone są ramy dla potentatów śmieciowych oraz jarzmo dla gmin, które tak, czy inaczej ma sfinansować społeczeństwo. Konia z rzędem temu, kto zapewni nas, że nowa ustawa śmieciowa nie spowoduje przyrostu zatrudnienia w gminach. Ktoś to musi kontrolować, rozliczać, egzekwować obowiązki itd…