KIEDY GINĄŁ KS. JERZY

Kiedy 30 lat temu ks. Jerzy Popiełuszko oddawał życie za głoszenie prawdy w kraju nie było spokojnie. W Warszawie pod kościołem św. Stanisława Kostki zbierały się tłumy ludzi oczekujących na wieści o tym, gdzie jest kapelan Solidarności. Ludzie przeczuwali, że może się stać coś bardzo złego, bo wskazywały na to wcześniejsze działania służb bezpieczeństwa i milicji. W odległym od Warszawy Przemyślu w Bieszczadzkiej Brygadzie WOP przy ul. Mickiewicza ostatnie dni października też były bardzo nerwowe. Rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych Czesława Kiszczaka podległe mu jednostki miały podniesiony stan gotowości. Obowiązywał zakaz opuszczania koszar. Żołnierze nie mogli wychodzić na przepustki i wyjeżdżać na urlopy. Dziennik telewizyjny obowiązkowo oglądany na świetlicy każdej kompanii codziennie przynosił nową dawkę propagandy. Aparat propagandowy kierowany przez Jerzego Urbana przygotowywał co dnia nowe sensacje o księdzu dezorganizującym życie państwa, siejącym wrogą propagandę i podburzającym tłumy gromadzące się na nabożeństwach z jego udziałem. Gdy ksiądz Popiełuszko zniknął po porwaniu, w jednostkach wprowadzono obowiązkowe zajęcia z musztry bojowej, typowej dla oddziałów ZOMO. Ćwiczono głównie elementy zachowania w kontakcie z tłumem – kordony, blokowanie przejść i przemarsze. Do znudzenia powtarzano komendy: „do pojazdu”, „z pojazdu”, „w kordonie za pasy chwyć” oraz „w lewo lub prawo zachodź- marsz”. Na pododdziałach popołudniami były dyżury kadry zawodowej, która o tej porze przeważnie była już nieobecna. Magazyny uzupełniały zapas suchego prowiantu, a na półkach leżały nowiutkie moro z napisami „milicja”. Po odnalezieniu ciała zamordowanego kapelana ludzi pracy, władza potrzebowała jeszcze kilku dni, aby zorientować się, jak zareaguje ulica. Tymczasem pomni słów zamordowanego księdza Jerzego, który mówił, że przemoc jest oznaką słabości ludzie nie skierowali swej złości przeciwko władzy, tylko w bólu i głębokim żalu pochowali swojego duchowego pasterza. Arogancja i bezkarność tych, co stali po stronie oprawców nie ustawała. Na porannym apelu w Bieszczadzkiej Brygadzie WOP w dniach, kiedy chowano błogosławionego dzisiaj księdza Jerzego, dowódca jednej z kompani raczył sobie jeszcze żartować, opowiadając dowcip, że w seminariach duchownych wprowadzono nowe, obowiązkowe zajęcia – naukę pływania. Śmiali się nieliczni. Wskazani w procesie mordercy po dwóch kolejnych amnestiach już dawno są na wolności. Dzisiaj możemy poznać więcej faktów tamtych tragicznych wydarzeń, aniżeli wówczas z Dzienników telewizyjnych. Przy władzy są obecnie spadkobiercy duchowi tamtych rządów z połowy lat 80-tych. Wypita wódka z generałami i sekretarzami w Magdalence przez podstawioną opozycję, która po 89 roku zawładnęła Polską, zamknęła drogę do rozliczenia prawdziwych mocodawców tej zbrodni. Kościół katolicki ma obecnie w osobie ks. Jerzego błogosławionego, a nam pozostały Jego słowa, aby „zło dobrem zwyciężać”.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *