Oświatowa bomba w gminie Zarszyn tyka od kilkunastu lat. O reformie szkolnictwa mówi się w gminie od trzech kadencji i mówić się będzie jeszcze jakiś czas. Problem jednak w tym, że od gadania niewiele się zmieni. Do oświaty gmina co roku dokłada około 3 mln złotych, gdyż wyliczenia ministerstwa oświaty są robione dla zupełnie innego modelu szkół niż u nas funkcjonuje. Ministerialne wyliczanki są robione dla klas 26 – 30 osobowych i optymalnym zatrudnieniu kadry. W gminie Zarszyn szkoły nie spełniają takich wymagań, a kadry nauczycielskiej jest za dużo w porównaniu do liczby uczniów. Nie ma w gminie budynku szkolnego, który spełniałby wymogi utworzenia jednej podstawówki dla wszystkich sołectw. Drugi obiekt musiałby istnieć dla zaspokojenia potrzeb gimnazjum. Przy obecnej polityce demograficznej i gospodarczej za 10 lat liczba dzieci w wieku szkolnym zmniejszy się znów o połowę. Nauczyciele będą szukać pracy poza oświatą lub na przedmieściach Londynu, Birmingham lub Dublina. Z zapaścią demograficzną mamy do czynienia już od dobrych kilku lat. Za nią jak lawina ruszą kolejne dziedziny. Z zielonej wyspy nie zostało już wiele. Z perspektywy rządu ta zieleń, o której niegdyś wspominał premier to być może nie wyjedzone jeszcze kiście szczawiu, dzisiaj już nie istniejące. W tak małej gminie, gdzie wszyscy się znają, a solidarność sąsiedzka jest dość silna, nie ma co liczyć na reformę oświaty w wykonaniu radnych. Na sesjach przeplatać się będą wciąż wypowiedzi o dobru dziecka, potrzebie edukowania blisko rodzinnego domu oraz konieczności budowy wodociągów, remontach dróg, utrzymaniu organizacji lokalnych i setkach innych spraw, na które potrzeba tylko ….. pieniędzy. Odsyłamy do wywiadu wójta gminy publikowanego na portalu esanok. Według wójta Andrzeja Betleja sytuacja jest trudna, a stanowisko radnych nie prowadzi do żadnych rozwiązań, tylko utrzymuje stan obecny. Komentarze do artykułu świadczą o podziale istniejącym w społeczeństwie, z którego co piąty pracujący zatrudniony jest w oświacie.
