W KOŚCIELE NIE MA ROZWODÓW

Osoba zainteresowana wszczęciem procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa, która ma zamiar złożyć do trybunału skargę powodową, musi najpierw poznać podstawy, dla których skarga ta będzie właściwa. Chodzi o to, aby przyszła strona powodowa zaznajomiła się z tytułami prawnymi (tzn. przyczynami), z których będzie mogła zaskarżyć swoje małżeństwo. Znajomość tytułów prawnych przez osobę zainteresowaną pozwoli podjąć jej decyzje co do zasadności wszczęcia procesu. W procesie cywilnym strona może starać się o rozwód, natomiast w materii kościelnej przypuszczamy, że dane małżeństwo może być zawarte nieważnie. W tym miejscu nie możemy porównywać tych dwóch zupełnie odmiennych od siebie instytucji. Z powyższego wynika, że ani sama zgodna wola małżonków, ani samo faktyczne rozejście się stron, ani nawet zupełny rozkład pożycia małżeńskiego, nie mogą być tytułem wszczęcia procesu o nieważność małżeństwa, uniważnienie ślubu kościelnego. Tytuł ten musi być prawny, czyli przewidziany w prawie kanonicznym. Muszą więc istnieć poważne racje przemawiające za takim twierdzeniem. Dlatego w tym miejscu trzeba zaznaczyć, co może powodować nieważność małżeństwa. Zasadniczo możemy mówić o trzech rodzajach okoliczności. Pierwszą okolicznością jest nieważnie zawarte małżeństwo z powodu przeszkody zrywającej, od której nie uzyskano dyspensy. Prawodawca wymienia dwanaście przeszkód w kan. 1083 – 1094 KPK 83. Przeszkody te mają charakter legis inhabilitantis, czyli uniezdalniają podmiot do ważnego zawarcia małżeństwa. Są to następujące przeszkody:
– wieku (14 lat dla kobiety i 16 lat dla mężczyzny)
– niemocy płciowej (impotencja)
– węzła małżeńskiego (trwanie w małżeństwie z inną osobą)
– różności religii (ślub z osobą nieochrzczoną)
 – święceń – profesji zakonnej – uprowadzenia
– występku (małżonkobójstwa)
 – pokrewieństwa (w linii prostej i do 4 stopnia linii bocznej)
– powinowactwa (w linii prostej)
– przyzwoitości publicznej
– pokrewieństwa prawnego (powstałego na skutek adopcji)
 Rzadko się zdarza aby do trybunału kościelnego były zgłaszane przypadki prośby o stwierdzenie nieważności małżeństwa, unieważnienie ślubu kościelnego z wyżej wymienionych powodów. Najczęściej dzieje się to z powodów określonych w drugiej grupie okoliczności. Drugą grupę przyczyn powodujących nieważność małżeńską stanowią okoliczności dotyczące bezpośrednio zezwolenia małżeńskiego, a więc chodzi o zgodę małżeńską. Przyczyną sprawczą umowy małżeńskiej jest zgoda stron, jak to stanowi kan. 1057 KPK 83:
§ 1. Małżeństwo stwarza zgoda stron między osobami prawnie do tego zdolnymi, wyrażona zgodnie z prawem, której nie może uzupełnić żadna ludzka władza.
§ 2. Zgoda małżeńska jest aktem woli, którym mężczyzna i kobieta w nieodwołalnym przymierzu wzajemnie się sobie oddają i przyjmują w celu stworzenia małżeństwa. Brak tej zgody powoduje nieważność małżeństwa, unieważnienie ślubu kościenego. Istnieje tutaj szereg okoliczności sprawiających nieważność małżeństwa. Określone one zostały szczegółowo w kan. 1095 – 1107 KPK 83. Mogą to być braki ze strony intelektu, uniemożliwiające wyrażenie ważnej zgody małżeńskiej (np. choroba umysłowa), a także braki ze strony woli, gdy ktoś w związku z zawarciem małżeństwa symuluje małżeństwo albo wyklucza jego istotne przymioty takie jak choćby jedność, czy nierozerwalność lub eliminuje potomstwo. Musi to być jednak prawdziwe wykluczenie, chociażby w postaci zdecydowanej intencji, zamiaru, przez które zostaje ograniczone pełne prawdziwe zezwolenie. Nie wystarczy natomiast tylko fakt, że nupturient nie bierze tego pod uwagę, nie myśli o tym aktualnie przy zawieraniu małżeństwa. Kolejną przyczyną nieważności małżeństwa, (unieważnienie ślubu kościelnego) mogą być braki dotyczące formy kanonicznej małżeństwa, a więc sposobu zawierania małżeństwa. Małżeństwo traktowane jako umowa domaga się pewnych formalności przy jego zawieraniu. Przepisane przez prawo stanowią one formę prawną zawarcia umowy małżeńskiej. Przez formę prawną zawarcia małżeństwa rozumiemy ogół przepisów prawa kanonicznego, których zachowanie jest czymś koniecznym do wyrażenia zgody małżeńskiej.

Wokół procesów o stwierdzenie nieważności małżeństwa narosło wiele nieporozumień, które wynikają głównie z braku rzetelnych informacji.

W Kościele Katolickim nie udziela się rozwodów (błędne są więc określenia typu: “jak uzyskać rozwód kościelny”, “unieważnienie małżeństwa kościelnego” czy “unieważnienie sakramentu małżeństwa”), można natomiast, w opisanych przez prawo kanoniczne sytuacjach starać się o orzeczenie nieważności małżeństwa bądź o dyspensę od małżeństwa zawartego a niedopełnionego. Po pozytywnym zakończeniu procesu istnieje możliwość ułożenia sobie życia w_związku małżeńskim zgodnie z nauką Kościoła.

źródło: http://poradniakanoniczna.com.pl ; http://prawokanoniczne.pl

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *