5 ROCZNICA KATAKLIZMU

26 grudnia 2004 roku rejon Azji południowo- wschodniej nawiedziło silne trzęsienie ziemi. W wyniku wstrząsów powstała olbrzymiej wysokości fala tsunami. Na wybrzeżu wielu wysp  doszło do tragedii w efekcie przejścia śmiercionośnego żywiołu. Szacuje się, że śmierć poniosło wskutek tego kataklizmu blisko 300 tyś. ludzi. Słowo tsunami pochodzi od japońskich słów tsu, oznaczającego zatokę, i nami, oznaczającego falę. Jest to zatem wielka fala, którą można zauważyć w zatoce, a więc blisko wybrzeża, nie na otwartym oceanie. Azja południowo- wschodnia, leżąca w bardzo aktywnym sejsmicznie regionie świata, w przeszłości doświadczyła wielu ataków fal tsunami Najczęstszym typem tsunami są tsunami sejsmiczne, wywołane podmorskimi trzęsieniami ziemi zdarzającymi się na głębokich wodach otwartego oceanu. Jednak nie każde podoceaniczne trzęsienie ziemi wywołuje tsunami. Trzęsienie ziemi na Morzu Andamańskim, które wywołało tsunami 26 grudnia, miało natężenie 9,0 stopni w skali Richtera. Niewiele jednak osób wie, że trzy dni wcześniej, 400 kilometrów na południe od Nowej Zelandii, zdarzyło się trzęsienie ziemi o porównywalnej skali (8,2 stopnia), które nie wywołało najmniejszego nawet tsunami i znane jest tylko z zapisów sejsmicznych. Trzęsienia ziemi pojawiają się, gdy wzajemny ruch dwu płyt tektonicznych zostaje zablokowany – po jakimś czasie zgromadzona w uskoku energia zostaje wyzwolona poprzez gwałtowne ruchy skorupy ziemskiej. Są trzy główne typy trzęsień ziemi: płyty mogą przesuwać się względem siebie równolegle, trąc o siebie wzdłuż uskoku, płyty mogą oddalać się od uskoku (tak dzieje się na przykład na dnie Oceanu Atlantyckiego), wreszcie jedna płyta może być wciągana pod drugą. Tylko ten trzeci typ trzęsienia ziemi może wywołać tsunami.

część informacji na podstawie http://www.if.uj.edu.pl

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *